Ի հեճուկս բոլոր այն խոսակցությունների, թե Իրանը պատրաստ է կոնֆրոնտացիայի մեջ մտնել Բաքվի և Անկարայի հետ, կարծում եմ, որ ձևավորվող կոնֆիգուրացիայում նրանք ավելի շատ համագործակցելու եզրեր ունեն, քան լայնածավալ բախման նախադրյալներ:
Ս/թ մարտի 16-ին Մոսկվայում կայացած Ռուսաստանի արդյունաբերողների և գործարարների միության համագումարում ՌԴ նախագահ Վլադիմիր Պուտինը հայտարարեց.
«…չնայած աշխարհաքաղաքական դասավորությունների բարդությանը, բոլոր երկրները համաձայն են կառուցել Դաղստան-Ադրբեջան-Իրան երթուղին»:
ՌԴ ԳՇ գլխավոր օպերատիվ վարչության նախկին սպա, գնդապետ ռազմական փորձագետ, «Газета.ru» հրատարակության ռազմական մեկնաբան ՄԻԽԱՅԻԼ ԽՈԴԱՐՅՈՆՈԿՆ արձագանքել է Բաքվի մինիսուլթանի սպառնալիքներին ու ՀՀ-ում ծնկածների պարտվողական պատասխանին:
Իլհամ Ալիևի վերջին հայտարարությունը, մեծ հաշվով, հայկական շահերին օգտակար է։ Եթե ոմանք կարծում են, թե, այսպես կոչված, «խաղաղության պայմանագիրը» մեզ լավ բան կտա, ապա չարաչար սխալվում են։
Ալիևը նորից հոխորտացել է, որ եթե Հայաստանը ցանկանում է «խաղաղ» ապրել 29 000 ք.կմ տարածքի վրա, ապա պետք է Արցախը ճանաչի Ադրբեջանի մաս, ընդունի Ադրբեջանի պայմաններով սահմանազատումը և ստորագրի խաղաղության պայմանագիր:
Երբ թշնամիդ գենետիկորեն տգետ է ու ի ծնե բանսարկու՝ դա դեռ տանելի է, բայց երբ դու քո հազարամյա պատմությունից չես խրատվում, դասեր չես քաղում, հետևություններ չես անում՝ ուրեմն դու «փառահեղ» տգետ ես:
1945 թվականի ամռանը խորհրդային կառավարության ջանքերով բարձրացվեց Արևմտյան Հայաստանի երեք նահանգների վերադարձման խնդիրը։ Դրանք Թուրքիային էին անցել 1921 թվականի մարտին Մոսկվայում ստորագրված ռուս-թուրքական պայմանագրի հիման վրա։
Ադրբեջանի քաղաքական խոսույթը նախապատերազմական է, դա նշանակում է, որ Ադրբեջանը պատրաստվում է լայնածավալ ռազմական գործողությունների։
Այստեղ խնդիրն այն է, որ պատերազմն այլևս կախված չէ ո՛չ Հայաստանից ու ո՛չ էլ Ադրբեջանից (մեծ հաշվով): Ալիևը «44-օրյա»-ի պարտքերը պետք է տա, ու դա անխուսափելի է։
2020 թվականի պատերազմից հետո Թուրքիան և Ադրբեջանը անցկացրել են 20-ից ավելի համատեղ
զորավարժություն։ Էրդողանը հունվարին պաշտոնապես հայտնեց, որ միայն 2022-ին երկու երկրները 12 համատեղ զորավարժանք են անցկացրել, և դրանց մեծ մասը եղել է Ադրբեջանում։
Ինչպե՞ս է ստացվում, որ 2 տարի չի լուծվում Սյունիքում ռուսական հյուպատոսություն բացելու հարցը: Իշխանությունը Հայաստանի հպարտ քաղաքացիներին՝ 3 միլիոն վարչապետերին չի պարզաբանում, թե Սյունիքում Ռուսաստանի հյուպատոսության բացումը Հայաստանի անվտանգության տեսանկյունից օգո՞ւտ է, թե՞ վնաս...